Geen gasten maar volop werk!

De wereld draait door.

Het was al weer even geleden dat er wat van La Maison du Notaire “gepost” is maar de wereld draait door en ook voor ons.
De Gite begint z’n vorm te krijgen en al de plannen die in ons hoofd zaten krijgen gestalte.
Nadat er een afzichtelijke muur uit de badkamer werd weggesloopt door madam, ja de agressie kwam eruit zagen we een muur die haaks op of beter gezegd in onze badkamer uitkwam!

Buurman

Beetje raar want deze muur is van onze buurman die daar zijn opslagschuur heeft.
Een muur terug bouwen om dit te verbergen in de badkamer was al gauw not done voor ons, zeker toen wij iets verder gingen met slopen.
Achter de bestaande voorzetwand van bordkarton, ja dat kan en kom je tegen in France waren op het behang jacht-taferelen in potlood getekend.
Niet iets wat er op lijkt maar heel net en realistisch.
Maar helaas konden deze niet behouden worden in onze plannen want de badkamer moest doorgebouwd worden langs deze wand en niet met bordkarton.
En de muur van onze buurman?
Daar moest iets speciaals mee gebeuren en deze moest zichtbaar blijven op één of andere manier.

Bewonderen

Een projectje in een project in een nog groter project. Laten we zeggen, het is iets speciaals geworden en u vraagt zich af wat?
Dat zou u zelf kunnen komen bewonderen als u bij ons op La Maison du Notaire te gast bent of uw intrek neemt in de Gite wanneer wij deze af hebben.
De foto’s zijn gemaakt en opgeslagen en de wanden gezet, riolering opnieuw uitgemeten en gelegd.
De nodige waterleidingen en nieuw elektra natuurlijk ook.
Tja begin je in France aan een zogenaamd project dan kom je van alles tegen.
Deuren onder zes lagen verf en niet te tillen, zou het gewicht van de (lood)verf kunnen zijn of plamuur?
Onze notaris hier heeft ons in zijn beste Engels uitgelegd, “Do not lick on the paint, it is plombe”.
Effin de deur met z’n tweeën eruit gelicht en op de bokken.
Vier dagen krabben, branden, schuren en hoofdpijn van de waarschijnlijk niet zo goede dampen.
Maar ja, ben je niet zalig ben je toch van de straat zeggen wij dan.
De deur van eikenhout is tot z’n recht gekomen na de opknapbeurt en laat weer zien hoe degelijk men vroeger bouwde.
Past in het geheel wat bijna weer een badkamer kan worden genoemd.

Project X.

De groentetuin levert nu ook op waarvoor wij of eigenlijk madam honderden keren met de gieter heen en weer is gelopen. Verse sla in diverse smaken, radijs, worteltjes en peultjes. Paprika komt boven de grond, de bietjes kunnen bijna worden geoogst. Tomaten uitgeplant evenals de augurken. En dit alles voor onze gasten maar u begrijpt het denk ik al.

Wij gaan niet teveel in op wat er nu met het Covid-19 verhaal aan de hand is maar wel dat er al een aantal weken sla wordt gegeten, in alle varianten uit het brein van madam.
Nu wordt de sla hier niet zo opgediend als dat hij/ zij groen is!
Altijd met een zeer bijzondere twist ontsproten uit het brein van, jawel madam die met veel passie de groentetuin bestierd.

Table d’Hôtes

Ik wil geen reclame maken voor de Table d’Hôtes van madam maar doe het toch.
U kunt zich voorstellen, de reis naar uw vakantiebestemming met op de helft La Maison du Notaire om te genieten van een overnachting met een heerlijk ontbijt.
Of voor een paar dagen om hier verwend te worden met het goede wat de Haute Marne te bieden heeft.
De hectiek van Nederland achterlaten en aansluiten bij de Peáge, warm in de auto en creditcart die niet wil bij het poortje.
Toeterende auto’s achter u en al later de aankomst in Melay. (Wat nog geen half uurtje van de A31 Route du Soleil af ligt)
Heerlijk dat dan de tafel voor u gedekt is, iets te drinken en geen zorgen meer.
Genieten van restaurant waardig eten.

 

En de volgende projecten?

Je ne sais pas encore. (Ik weet het nog niet)

Test: La Maison du Notaire